Άρθρα

Tο «πάρτυ»  και η «ομαδική τύφλωση» στο χώρο της υγείας.

Η γλώσσα των αριθμών  είναι αμείλικτη. Αποτυπώνει  μια πραγματικότητα  που είναι εξωφρενική και απρόσμενη για τον κοινό νου. Δυστυχώς, όλοι την γνωρίζουμε σε γενικές γραμμές, την περιγράφουμε θεωρητικά, συμφωνούμε ότι είναι απαράδεκτη. Σταματούμε όμως εκεί. Κανείς δεν ψάχνει τα «πώς», τα «γιατί», τα «ποιός».

Η «μεγάλη εικόνα» δείχνει  ότι: Οι συνολικές δαπάνες Υγείας  στην Ελλάδα το 2009, ανήλθαν στο δυσθεώρητο ύψος των 21 δισεκατομμυρίων ευρώ, σύμφωνα με στοιχεία του ΟΟΣΑ.  Δηλαδή στο 9,6% του ΑΕΠ, τη στιγμή που ο μέσος όρος στις χώρες του ΟΟΣΑ ήταν 8,9%. Εάν, ωστόσο, σε αυτό το ποσοστό προστεθούν και τα χρέη των νοσοκομείων, το νούμερο εκτοξεύεται στο 12%!

Επίσης κάθε χρόνο, την τελευταία δεκαετία η φαρμακευτική δαπάνη των ασφαλιστικών ταμείων αυξάνεται κατά 0,5 δισ. ευρώ . Και μια λεπτομέρεια, που δεν είναι ασήμαντη, το  94,6% της φαρμακευτικής δαπάνης στην Ελλάδα καλύπτεται από τα δημόσια  ταμεία και μόλις το 5,4% από ιδιώτες.

Από την άλλη η «μικρή εικόνα» δείχνει ότι:  Δύο διαγωνισμοί που έγιναν για την προμήθεια ακτινογραφικών πλακών, το καλοκαίρι του 2010 είχαν διαφορά στις τιμές για τα ίδια υλικά και από τον ίδιο προμηθευτή  κατά περίπου 33% χαμηλότερες. Η διαφορά σε βάρος του Δημοσίου υπολογίζεται ότι ξεπερνά τις 600.000 ευρώ.  Αντιστοίχως το φθινόπωρο του 2010 δυο διαφορετικοί διαγωνισμοί  για την προμήθεια πλαστικών συριγγών μιας χρήσης είχαν απόκλιση στις τιμές της τάξης του  29%.  Η διαφορά σε βάρος του Δημοσίου υπολογίζεται ότι ξεπερνά τις 586.000 ευρώ.  Προσθέστε σ΄ αυτά ότι σε ειδικές κατηγορίες ιατρικών υλικών όπως είναι τα καρδιολογικά (στέντ, και βηματοδότες) που αποτελούν την πιο αμαρτωλή αγορά για το ελληνικό σύστημα Υγείας οι υπερτιμολογήσεις σε σχέση με την Ευρώπη φτάνουν και το 800%! Σημειώστε τέλος ότι μέσα στην τελευταία τετραετία οι προμήθειες  υλικών τεχνητού νεφρού ανέβηκε 37 φορές πάνω.

Ο συνδυασμός της «μεγάλης» και της «μικρής» εικόνας δείχνουν ότι στην Ελλάδα είχε στηθεί ένα «μεγάλο πάρτυ» με τα φάρμακα και εν γένει τα ιατρικά υλικά, που αγοράζονταν σε τιμές όχι απλώς διπλάσιες αλλά συχνά και πολλαπλάσιες του αληθινού τους κόστους . Το αδίστακτο, κερδοφόρο, παιχνίδι ενός ευρύτατου κυκλώματος ανθρώπων σε βάρος των ασφαλιστικών ταμείων και του δημοσίου το οποίο πληρώνει στην Ελλάδα. 

Οι υπερτιμολογήσεις αυτές είναι ίσως το μεγαλύτερο διαχρονικό σκάνδαλο.  Δεν είναι όμως σκάνδαλο απαράγραπτο. Τα βασικά στοιχεία είναι σήμερα γνωστά, ενώ και ο ίδιος ο υπουργός Υγείας δηλώνει δημόσια ότι στον τομέα αυτόν υπήρξαν «ενδιάμεσοι», οι οποίοι επωφελήθηκαν κατά μεγάλο βαθμό από αυτές τις πρακτικές. 

Οι πολίτες πλέον δεν συμβιβάζονται με γενικόλογες αναφορές. Ζητούν τώρα τον λογαριασμό.

Θεωρώ ότι ο πολιτικός κόσμος οφείλει να δώσει ξεκάθαρες απαντήσεις γι΄ αυτό το θέμα που αφορά τον ευαίσθητο χώρο της δημόσιας υγείας. Ο πολιτικός κόσμος έχει καθήκον να στείλει το μήνυμα ότι δεν συμβιβάζεται πλέον με τα κακώς κείμενα και κυρίως δεν αποδέχεται τη λογική της ατιμωρησίας και της ανομίας.

Γι΄ αυτό προτείνω όλα τα κόμματα της Βουλής να συναινέσουν στη συγκρότηση Εξεταστικής Επιτροπής για τη διερεύνηση της υπόθεσης αυτής που θα δώσει συγκεκριμένες και δίκαιες απαντήσεις στους πολίτες:  Για το ποιοι ήταν οι κάθε είδους και κατηγορίας «ενδιάμεσοι» που ωφελήθηκαν από τις υπερτιμολογήσεις, τις αυξήσεις δαπανών χωρίς προηγούμενο, τις σπατάλες και την κακοδιαχείριση στα νοσοκομεία. Για το  πως  διασφάλιζαν την «ομαδική τύφλωση» όλων όσων είχαν ευθύνη για τις σχετικές αγορές. Για το πραγματικό κόστος των αγοραζομένων και πως θα μπορούσαν οι φορολογούμενοι και οι ασφαλισμένοι να ανακτήσουν μέρος έστω του πλούτου που κάποιοι παράνομα απέκτησαν.