Κοινοβουλευτική Ομάδα

Κύριε Πρόεδρε,

Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι,

Έκρινα σκόπιμο να τοποθετηθώ στην ειδική ημερήσια διάταξη επί της άρσης ασυλίας μου, προκειμένου να παράσχω συγκεκριμένες διευκρινήσεις περί της υπόθεσης που με αφορά.

Από τον τρόπο που αυτή καταγράφεται στο υπόμνημα που έχει διανεμηθεί στους συναδέλφους, επιτρέψτε μου να πω ότι η ουσία της δεν καθίσταται σαφής, κάτι το οποίο δεν περίμενα να συμβεί από έγκριτους νομικούς και έμπειρους πολιτικούς.

Πρωτίστως τονίζω λοιπόν ότι η ουσία της υποθέσεως αφορά μια διαδικασία από το παρελθόν, η οποία έχει προ πολλού λήξει, καθώς το δικαστήριο έχει αποφανθεί -και μάλιστα υπέρ μου.

Στο σημείο αυτό, αναφέρω ότι την περίοδο που συνεζητείτο η κατά πολλούς πετυχημένη πρώτη παρουσίας μου στις εθνικές εκλογές του 2004 και η εκ νέου υποψηφιότητά μου για τις Βουλευτικές εκλογές του 2007, συγκεκριμένη τοπική εφημερίδα, όλο το μεσοδιάστημα την ενεργής παρουσίας μου ως πολιτευτής της ΝΔ του νομού Ηρακλείου, ξεκίνησε ένα συστηματικό πόλεμο απαξιωτικών και υβριστικών σχολίων κατά του προσώπου και της προσωπικότητάς μου.

Έπειτα από πολύ σκέψη και αφού έκανα υπομονή για 1 χρόνο περίπου απανωτών συκοφαντικών δημοσιευμάτων επέλεξα να ζητήσω τη δικαστική προστασία μου από τις προαναφερθείσες ενέργειες της εφημερίδας, αιτούμενος αποκατάσταση, την οποία και επέτυχα, αφού οι αντίδικοι καταδικάστηκαν σε αποζημίωση για την ηθική βλάβη μου. Στη συνέχεια, η υπόθεση έκλεισε με αμοιβαίες δηλώσεις τιμής εκατέρωθεν.

Όσον αφορά την παράπλευρη υπόθεση, που κατόπιν προέκυψε, στα πλαίσια της διανοιγείσας δίκης και πριν από την εκδίκαση της υπόθεσης ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ηρακλείου με αντικείμενο την εξύβριση δια του τύπου σημειώνω:

Κατά την εξέταση των εκατέρωθεν μαρτύρων, στην οποία παραβρισκόμουν, διαπίστωσα ότι ένας εκ των μαρτύρων των αντιδίκων μου ήταν τοπικός Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, ο κος. Στρατάκης. Έμεινα έκπληκτος, καθώς θεώρησα ως αφόρητα άδικη τη στάση ενός Βουλευτή που σέβομαι και υπολήπτομαι και με τον οποίο είχα συνεργαστεί στο παρελθόν, ως Πρόεδρος της Κρητικής Νεολαίας πριν πολιτευτώ, ο οποίος συμμετείχε σε μια δικαστική διένεξη που αφορούσε συκοφαντική δυσφήμηση εναντίον ενός πολιτευτή αντίπαλου κόμματος δια του Τύπου, στρεφόμενος ουσιαστικά εις βάρος μου, καταθέτοντας δηλαδή εναντίον μου στο πλαίσιο της πολιτικής δίκης.

Επειδή λοιπόν ήθελα να μάθω τι τον οδήγησε να καταθέσει ως μάρτυρας, αφού τελείωσε, τον ρώτησα χαμηλόφωνα επί λέξει: «Οι άλλοι μισθό παίρνουν, (εννοώντας φυσικά τους μισθολογικά εξαρτημένους από το δημοσιογραφικό συγκρότημα του αντιδίκου, που είχαν καταθέσει και εκείνοι ως μάρτυρες εναντίον μου),  εσύ όμως γιατί;». Εκείνος θεώρησε ότι δήθεν εννοούσα ότι παίρνει και εκείνος μισθό από την εφημερίδα για να καταθέσει. Είναι αυτονόητο ότι εγώ εννοούσα ακριβώς το αντίθετο.

Εν πάσει περιπτώσει, ακόμα και αν ο αγαπητός συνάδελφος, κος. Στρατάκης, βουλευτής και πρώην Υπουργός, εξέλαβε ότι αυτή η έκφραση της απορίας μου τον θίγει, δηλώνω ακόμη μια φορά και ενώπιον σας ότι κατ’ ουδένα λόγο δεν ήθελα να τον θίξω. Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι αισθάνθηκα να προκαλείται εις βάρος μου αδικία, όπως άλλωστε και  απεδείχθη με την καταδικαστική για το Μέσο Ενημέρωσης Δικαστική Απόφαση.

Κλείνοντας, επαναλαμβάνω ότι το όλο ζήτημα αφορά πασιφανέστατα μια παρεξήγηση. Από μέρους μου θεωρείται λήξαν και ενδεχομένως να θεωρηθεί το ίδιο και από τον κ. Συνάδελφο.

Βέβαια, όλοι είμαστε ίσοι απέναντι στο νόμο. Από τον πρώτο έως τον τελευταίο πολίτη αυτής της χώρας. Από το παλιότερο ως το νεώτερο πολιτικό σε αυτή την αίθουσα και έξω από αυτή.

Η συνταγματικά κατοχυρωμένη βουλευτική ασυλία προστατεύει την ελευθερία άσκησης των καθηκόντων μας, προστατεύει τη δημοκρατική λειτουργία του Κοινοβουλίου.

Ταυτόχρονα όμως μας θέτει ενώπιον των ευθυνών μας, να δρούμε εμείς πρώτοι παραδειγματικά.

Ως νέος πολιτικός και ως Βουλευτής της Δημοκρατικής Συμμαχίας, σας καλώ, αξιότιμοι συνάδελφοι, στην υπόθεση που με αφορά να ψηφίσετε υπέρ της άρσης της ασυλίας μου».