Κοινοβουλευτική Ομάδα

Αγαπητοί συνάδελφοι, άκουσα πολλές φορές σ’ αυτόν τον τόπο ότι για όλα φταίνε οι ξένοι. Εκείνο που έχει επικρατήσει είναι ότι φταίει μάλλον το κακό το ριζικό μας ή όπως ελέχθη από μεγάλους Έλληνες, ότι ο τόπος μάλλον δεν χαλιέται, ούτε γίνεται. Όμως η μέση έκφραση των πολιτών που παρακολουθούν και προφανώς μέχρι ένα σημείο ορθώς απαξίωσαν αυτήν την πολιτική πορεία των τελευταίων είκοσι ετών, περίμενε την ύστατη ώρα ορισμένα πράγματα που αποτυπώνονται στην κυριολεξία με την ελληνική γλώσσα, να λέγονται, όπως λέμε στην καθομιλουμένη, με το όνομά τους, κατά το όνομα των εννοιών.

Φοβούμαι όμως ότι κυριαρχεί η διαστροφή, διότι δεν έκρυψα ποτέ, όχι μόνο ως Βουλευτής που προσχώρησα στη Δημοκρατική Συμμαχία, ότι όταν η πατρίδα κινδυνεύει δεν έχω λόγο να λιποτακτώ, όπως πράττει το κόμμα από το οποίο προερχόμουν.

Αυτό δεν σημαίνει όμως κύριε Υπουργέ ότι όταν πάμε στον κίνδυνο, στον πόλεμο, εφαρμόζεται υποχρεωτικώς από αυτούς που έχουν τα ηνία και η σωστή τακτική και ότι δεν χρειάζονται διορθώσεις ή ότι δεν χρειάζεται, αν το θέλετε, μία αναδιάταξη δυνάμεων.

Φοβούμαι ότι κάτι τέτοιο η Κυβέρνηση δεν το έχει αντιληφθεί. Και ακούμε αίφνης από Πρωθυπουργό να διαστρέφει έννοιες και μάλιστα να επαίρεται ότι συνταγματικά θα κατοχυρώσει ότι δεν θα πωλείται η γη και αυτό να είναι μείζον θέμα συζήτησης.

Εγώ ως Βουλευτής που δεν είμαι κυβερνητικός λέω να πωληθεί εκατό φορές, αν πρόκειται να σωθεί η πατρίδα. Θα φύγει η γη απ’ αυτόν τον τόπο; Όποτε θέλει η πολιτεία απαλλοτριώνει ό,τι της είναι αναγκαίο, ό,τι είναι προς πώληση. Και προφανώς να πωληθεί για να μην χρεώσουμε τις επόμενες γενιές ακόμα περισσότερο.

Είναι απαράδεκτα αυτά που συμβαίνουν. Η αλήθεια στον ελληνικό λαό.

Το 2013, ακούω τον προϊστάμενό σας υπουργό να λέει, «θα δούμε τότε αν θα χρειαστεί ξανά ένα Μνημόνιο» που δεν το θεωρώ ούτε πανάκεια, αλλά ούτε το κακό το ριζικό μας. Φταίμε εμείς για το πώς πορευόμαστε. Και προφανώς την ευθύνη για το πώς πορευόμαστε την έχει η Κυβέρνηση. Το 2013, κύριε Υπουργέ, έχει λεχθεί από τους φοιτητές των οικονομικών πανεπιστημίων μέχρι τους πλέον έγκριτους οικονομικούς αναλυτές, εγχωρίους και διεθνείς ότι δεν υπάρχει περίπτωση το χρέος να μην είναι άνω του 155% του Α.Ε.Π. και άνω των 430 δισεκατομμυρίων. Τότε τι θα πούμε στον ελληνικό λαό; Ότι κακώς αυτά τα τρία χρόνια υπέστη τις θυσίες και θα αρχίσουμε ξανά από την αρχή; Και δεν πηγαίνουμε εμείς στο πρόβλημα; Ελάτε όλοι μαζί να πάμε πάνω στο πρόβλημα.

Δεν έχω ιδιαίτερες οικονομικές γνώσεις. Την πολιτική οικονομία προφανώς όμως την προσεγγίζω πολλά χρόνια. Ποια είναι η κατάρα που μπορεί να επέλθει σε μια κοινωνία οικονομικά; Ο στάσιμος πληθωρισμός. Και μάλιστα ο στάσιμος πληθωρισμός με μειωμένη προσφορά, μειωμένη ζήτηση. Είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να συμβεί σε μια κοινωνία. Αυτό βιώνουμε αυτή τη στιγμή. Μειωμένη προσφορά, μειωμένη ζήτηση. Και εσείς καθεύδετε και έρχεστε εδώ με κοκορομαχίες, με λαγούς και λαγογέρους. Γιατί μάλλον κάτι τέτοιο ήθελαν να πουν κάποιοι. Γιατί θα πεταχτούν μέσα από τις κρύπτες που κρύβονται. Ο λαγός τουλάχιστον ξέρει να κρύβεται και ξέρει να περπατάει όταν χρειαστεί. Είναι απίστευτα αυτά που συμβαίνουν και από την μια πλευρά και από την άλλη. Και η μέση έκφραση της ελληνικής κοινωνίας αυτή τη στιγμή σας λέει «προχωρήστε», είτε μόνοι σας, είτε διευρυμένα είτε  με την συμπαράταξη μεγάλης πλειοψηφίας του Ελληνικού Κοινοβουλίου για να κριθεί ποιοι πράγματι λαϊκίζουν και ποιοι είμαστε έτοιμοι, αλλοτριωμένοι από το καθήκον να δώσουμε τον εαυτό μας και ας μην ξαναβγούμε ποτέ Βουλευτές. Αυτά τα πράγματα δεν γίνονται.

Και βλέπω από την άλλη πλευρά μια στείρα άρνηση, λες και φταίει το  Μνημόνιο για την κατάρα αυτής της χώρας. Και από την άλλη πλευρά η Κυβέρνηση δεν συναισθάνεται αυτό που διακηρύττει. Πόλεμο λέει ο Πρωθυπουργός, πόλεμο οι Υπουργοί. Εσείς όμως κινείστε σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Σαν να είναι όλα ανθηρά. Στον πόλεμο υπάρχει συστράτευση. Εσείς, και δεν τη ζητάτε και μέμφεστε όσους σας κάνουν κριτική για να διορθώσετε την πορεία σας.

Επί του φορολογικού. Σας έχει πει η Δημοκρατική Συμμαχία: 20% αναλογική φορολόγηση. Τελειώσαμε για όλους και για όλα. Ένα μέτρο καθολικό που ταιριάζει, αν το θέλετε στην παρούσα συγκυρία της χώρας μας. Από την άλλη πλευρά δεν έχω τίποτα με τα πρόσωπα των εφοριακών. Βγάλτε τους εφοριακούς από τη μέση. Αυτή είναι η απαίτηση της κοινωνίας. Κάντε τους εισπρακτικούς υπαλλήλους, τραπεζικούς υπαλλήλους. Και πώς θα γίνει αυτό; Με αντικειμενικοποίηση. Με συνευθύνη στην υπογραφή της φορολογικής δήλωσης των φοροτεχνών. Και αν συμβεί τότε, κατά την αντικειμενική έκφραση, παρασπονδία τότε τιμωρείστε. Αυτό συμβαίνει στις ΗΠΑ. Όχι αυτό που κάνετε εσείς: βάζετε αυτή τη στιγμή πάλι κριτή, ελεγκτή τον άνθρωπο, το πρόσωπο και ποινικοποιείτε την όποια παρεκτροπή.

Μέγαρο Μουσικής, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Ποιοι είστε εσείς που χαρίζετε τόσα χρήματα; Ποιοι είστε; Το ολοκαύτωμα των Ελλήνων το αποζημιώσατε καμιά φορά; Σταματάτε τη δίκη; Ποιοι είστε εσείς; Έχετε αυτό το δικαίωμα; Εσάς θα σας περιμένουν πραγματικά ειδικά δικαστήρια. Προσέξτε. Εδώ τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Έρχεστε με νόμο. Το λέτε απροκάλυπτα. Κάποια ιστορική στιγμή κάποιοι θα σας δικάσουν. Άλλο η επιχορήγηση στο Μέγαρο Μουσικής -όπως στους όποιους συλλόγους- και άλλο αυτό το πράγμα που έρχεστε και κάνετε.

Τη μικρή σας ανοχή.

Και κλείνω με τους περιπτεριούχους. Όχι για λαϊκισμό, αλλά για να συνεννοηθούμε, κύριε Υφυπουργέ. Το κέρδος τους περίπου είναι 4,5%. Στα 3 ευρώ, μέσος όρος πώλησης ενός πακέτου τσιγάρων, είναι κάποια λεπτά. Παλιότερα ήταν 7%-8%. Δεν ήταν έτσι όπως τα λέτε. Προφανώς ναι, είχαν  υποστεί τη ζημία, αλλά ήταν 7-8% κατά το παρελθόν. Και έρχεστε και τι κάνετε αυτή τη στιγμή; Πάλι δημιουργείτε μια ασφυξία στους ανθρώπους.

Λοιπόν, απελευθερώστε την αγορά. Επιτέλους να επικρατήσει κατά τη συναινετική διαδικασία αυτό που είναι πρόταγμα της αστικής, κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Το δίκαιο να κυριαρχήσει παντού και ο φιλελευθερισμός να εφαρμοστεί γνήσια και όχι ιμιτασιόν από λαθρεπιβάτες αυτών των ιδεών.

Σας ευχαριστώ.