Πολιτική Στρατηγική

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ

ΣΥΓΚΡΟΤΕΙΤΑΙ ΕΝΑΣ ΝΕΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Η  Δημοκρατική Συμμαχία  ιδρύθηκε σε μια περίοδο μεγάλης αμφισβήτησης, καχυ-ποψίας και απόρριψης μεταξύ πολιτών και πολιτικής. Η διεξαγωγή του Ιδρυτικού Συνεδρίου της έρχεται σε μία χρονική στιγμή που το φαινόμενο αυτό κορυφώνεται σε ένα γενικευμένο αίσθημα ανεξέλεγκτης αγανάκτησης, χωρίς ορατές δημιουργικές διεξόδους. Ο στόχος της Δημοκρατικής Συμμαχίας να  εκπροσωπήσει δυνάμεις της ελληνικής κοινωνίας  οι οποίες δεν ταυτίζονται και δεν εκφράζονται πλέον μέσα από τις παραδοσιακές σχέσεις και ισορροπίες του πολιτικού συστήματος και τις πολιτικές της τελευταίας τριακονταετίας είναι πλέον προϋπόθεση εθνικής επιβίωσης.

Η Δημοκρατική Συμμαχία φιλοδοξεί να συγκροτήσει ένα νέο πολιτικό χώρο, με ξε-χωριστά  πολιτικά και ιδεολογικά χαρακτηριστικά που θα αποτελέσει καταλύτη για την ανα-τροπή των αδιεξόδων της πολιτικής μας ζωής, αλλά και της ελληνικής κοινωνίας. Για να ξα-ναπιστέψουν οι Έλληνες στον εαυτό τους και να ανακτήσουν την ελπίδα ότι μπορεί να υπάρ-ξει και θα υπάρξει μια νέα καλύτερη πραγματικότητα.  Η συγκρότηση ενός νέου πολιτικού χώρου μέσα στην κοινωνία  είναι μια κινηματική διαδικασία, που δεν μπορεί να  γίνει με ιδιοτελή, προσωπικά  ή πολιτικά,  κίνητρα παρά μόνο όταν ανταποκρίνεται στην ανάγκη να εκφράσει  και να συνθέσει ευρύτερες υπαρκτές κοινωνικές δυνάμεις. Βεβαίως και δεν προέρχεται από «παρθενογέννεση».  Στηρίζεται σ΄ ένα υπαρκτό πολιτικό ρεύμα,  το οποίο διαχρονικά είχε διακριτά πολιτικά και ιδεολογικά χαρακτηριστικά, το οποίο «φιλοξενείτο» χωρίς αυτοτελή έκφραση τόσο στο εσωτερικό, όσο και εκτός παραδοσιακών κομμάτων, ιδίως στο χώρο της κεντροδεξιάς και του κέντρου, αλλά και της εκσυγχρονιστικής κεντροαριστεράς.

Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΕΡΑ

Οι τάσεις στην κοινωνία

Οι πολίτες νιώθουν απογοήτευση, θυμό και οργή για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα. Αντιμετωπίζουν πολιτικούς και κόμματα με αίσθημα απαξίωσης. Υπάρχει η σταθερή επιλογή της αποστασιοποίησης και της έκφρασης αντισυστημικής ψήφου.  Δημιουργείται έτσι μια δεξαμενή ψηφοφόρων πέρα από τα υπάρχοντα κόμματα.

Οι πολίτες όμως δεν είναι μόνον επιφυλακτικοί για τις ικανότητες και τις δυνατότητες των πολιτικών, αλλά και για τις προθέσεις τους. Η κυρίαρχη αντίληψη στην κοινωνία είναι ότι οι πολιτικοί όλα αυτά τα χρόνια επιδόθηκαν σε ένα όργιο παρασιτισμού και σπατάλης των πόρων της χώρας, θέτοντας ως προτεραιότητά τους την προσωπική και πολιτική επιβίωσή τους και –σε αρκετές περιπτώσεις– την οικονομική τους εξασφάλιση.

Από αυτό το στερεότυπο δεν ξεφεύγει κανείς εύκολα. Όποιος θέλει να ξεφύγει πρέπει να αποδεικνύει διαρκώς και εμπράκτως, με τρόπο αδιαφιλονίκητο,  ότι προτάσσει το συμφέρον της χώρας και των πολιτών από το δικό του.

Παράλληλα η απαξίωση και η απόρριψη θεσμικών ρόλων και προσώπων συνδέεται με τη διεύρυνση του στρατηγικού αδιεξόδου των πολιτικών δυνάμεων, την άρνηση να αποδεχθούν και να παρουσιάσουν τη ζοφερή πραγματικότητα και την αδυναμία διατύπωσης ρεαλι-στικής πρότασης για την αντιμετώπιση της κρίσης.

Το πιο σημαντικό, όμως είναι ότι αυτό το κλίμα άρνησης ενισχύει πολλαπλασιαστικά την οργή των πολιτών τους οποίους και αποπροσανατολίζει από τις πραγματικές γενεσιουρ-γές αιτίες των προβλημάτων, ώστε να τους καθιστά ευάλωτους σε καταστροφικές επιλογές τις  οποίες απεργάζονται όσοι επενδύουν πολιτικά και επιχειρηματικά στη χρεοκοπία της χώρας.

Η απαξίωση του πολιτικού συστήματος.

Το πολιτικό σύστημα λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο που λειτουργούσε πριν από την κρίση. Δεν αντέχει το πολιτικό κόστος. Δημαγωγεί, αναβάλλει και αδυνατεί να πετύχει την έξοδο της χώρας από την κρίση. Έναν χρόνο μετά την προσφυγή στη βοήθεια της Ευρωπαϊ-κής Ένωσης, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ κόμματα και πολιτικοί  επιμένουν να μη λένε την αλήθεια στο λαό.

Ειδικότερα, το ΠΑΣΟΚ κυριάρχησε στην πολιτική ζωή της χώρας, στο συντριπτικά μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από τη μεταπολίτευση μέχρι και σήμερα. Έχει συνεπώς και το κύριο μερίδιο ευθύνης για την κατάσταση που βιώνουμε σήμερα. Είναι υπεύθυνο για την ε-μπέδωση αντιπαραγωγικών νοοτροπιών που προάγουν το ατομικό συμφέρον έναντι του συλλογικού, για την καλλιέργεια κοντόφθαλμων λογικών και τακτικές ήσσονος προσπά-θειας, για το γεγονός ότι κατέστησε το Δημόσιο προορισμό εισδοχής κομματικών στρατιών με μοναδικό αίτημα την ανενεργεία, για τη δημιουργία ενός δαπανηρού κράτους το οποίο κατασπατάλησε τα ευρωπαϊκά κονδύλια και δημιούργησε στρεβλή αντίληψη ανάπτυξης.

Σήμερα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, δεν κυβερνά. Αποδεικνύεται πολιτικά αδύναμη και παγιδευμένη στις εσωτερικές της αντιφάσεις.  Με τις επιλογές της προκαλεί σύγχυση στην ελληνική κοινωνία και υπονομεύει πρακτικά . Αντί να προχωρήσει με αποτελεσματικό τρόπο στην μείωση των ελλειμμάτων, όχι πλέον με οριζόντιες περικοπές επί δικαίων και αδί-κων, αλλά με μείωση του κράτους σε συγκεκριμένους τομείς και περιορισμό της παρέμβασης του στην οικονομία, παλινωδεί. Δεν τόλμησε  και δεν τολμάει να συγκρουσθεί με τα μεγάλα και δύσκολα συστήματα όπου ανθούν οι κομματικοί στρατοί και οι κρατικοδίαιτες νοοτροπίες. Η κυβέρνηση παραπαίει μεταξύ αναποτελεσματικότητας και άρνησης της πραγ-ματικότητας.  Κυριαρχούν οι προσωπικές στρατηγικές υπουργών, η παντελής έλλειψη θάρρους , οι συμβιβασμοί με το κρατικοδίαιτο κομματικό κατεστημένο. ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργός εγκλωβισμένοι στις ανεπάρκειες τους  και στο λαϊκίστικο τους παρελθόν,  καθυστερούν και αναβάλουν τις αποφάσεις. Η Ελλάδα στην πιο κρίσιμη μεταπολεμική της στιγμή,  έχει μια άβουλη και  αναποτελεσματική κυβέρνηση.

Η Νέα Δημοκρατία από την πλευρά της κάνει ότι δεν καταλαβαίνει την πραγματικό-τητα. Η σημερνή της ηγεσία με οπορτουνισμό επενδύει στην εκμετάλλευση της κοινωνικής δυσαρέσκειας που προκαλείται από τα μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση και με την παλαιο-κομματική λογική του «ώριμου φρούτου» αποσκοπεί σε πολιτικά οφέλη μέσα από την απο-τυχία της κυβέρνησης, έστω και αν αυτό αγγίζει τα όρια χρεοκοπίας της Ελλάδας.

Με τις  θέσεις της ηγετικής ομάδας, που χαρακτηρίζονται από διγλωσσία τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό,  αυτοπεριορίζεται πλέον στο λεγόμενο  χώρο της «λαϊκής δεξιάς». Περιθωριοποιείται και απομονώνεται πολιτικά και στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής κεντροδεξιάς, απαρνούμενη τις βασικές αρχές της φιλελεύθερης παράταξης που εκφράζο-νταν από το σαφή ευρωπαϊκό και φιλελεύθερο προσανατολισμό της.

Η Αριστερά, παρότι διασπασμένη και με πολλές ηγετικές εκφράσεις, αξιοποιεί κε-ντρικά το κλίμα καχυποψίας. Τροφοδοτεί και αξιοποιεί  την ένταση και τους υψηλούς τό-νους αντιπαράθεσης που κυριαρχεί στους κοινωνικούς χώρους για να ενισχύσει και να περιχαρακώσει την πολιτική της επιρροή.

Το ΚΚΕ με τη στρατηγική της «ανυπακοής» που εκφράζει η ηγεσία του και υλοποιεί ο κομματικός μηχανισμός  μέσα από τις παρεμβάσεις του σε συνδικαλιστικούς και μαζικούς χώρους αυξάνει την επιρροή μέσα στο γενικευμένο κλίμα αντίδρασης.  

Ο  ΣΥΡΙΖΑ αντιστοίχως επιδιώκει να εκμεταλλευτεί την αντιπολιτική τάση που αρχί-ζει να εκφράζεται στην κοινωνία, ενισχύοντας συμπεριφορές και πρακτικές ανομίας με στόχο να στήσει μια διαχωριστική γραμμή τόσο με το ΚΚΕ όσο και με την παλιά ανανεωτική πτέρυγα του ΣΥΝ που συγκροτεί το νέο φορέα της  Δημοκρατικής Αριστεράς.  

Τέλος,  η Δημοκρατική Αριστερά  επιδιώκει να αποκτήσει ταυτότητα της ευρωπαϊκής αριστεράς της ανοχής και του διαλόγου, υιοθετώντας υπό προϋποθέσεις  στοιχεία  φιλε-λεύθερων ιδεών όπως είναι αναφορές σε «χρήσιμη επιχειρηματικότητα»,  βασιζόμενη κυρίως στην προσωπικότητα του ηγέτη της κου. Φ. Κουβέλη. Στόχος της είναι να αποτελέσει  χώρο έκφρασης και μετακίνησης  των δυσαρεστημένων ψηφοφόρων του κυβερνώντος κόμματος που δεν θέλουν να υπερβούν τις παραδοσιακές διαχωριστικές γραμμές «(κεντρο)δεξιάς-κεντρο)αριστεράς».

Ο ΛΑΟΣ  επενδύει πολιτικά στην κρίση εμπιστοσύνης που εκφράζει η  κοινωνία, μέσα από τακτικές κινήσεις επικοινωνιακού χαρακτήρα και με τον πολιτικό λόγο «της ατάκας» που ακολουθεί ο Πρόεδρος του.  Με μια τακτική παλινωδιών μεταξύ υπευθυνότητας, λαϊκισμού και λεονταρισμών,   επιβάλλει το στίγμα του στην επικαιρότητα αντλώντας συγκυριακά οφέλη είτε ως «συνετή και υπεύθυνη δύναμη», είτε ως εκφραστής της ψήφου αντίδρασης προς το υπάρχον πολιτικό σύστημα.

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ : ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ

Η Δημοκρατική Συμμαχία είναι πολιτικός φορέας ενεργών πολιτών, είναι σύμπραξη ελεύ-θερων ανθρώπων που τους δένουν κοινά οράματα, κοινά πιστεύω, κοινές ελπίδες. Μέσα σ΄ αυτό το πολιτικό περιβάλλον η Δημοκρατική Συμμαχία ως νέος φορέας χαράζει μια πολιτική στρατηγική ισχυρής διαφοροποίησης από το υπάρχον πολιτικό σύστημα. Μια στρατηγική α-νατροπής στην πράξη με:

Καθαρή πολιτική ταυτότητα

Η Δημοκρατική Συμμαχία και η ηγεσία της πρέπει να κτίσουν μια νέα σχέση εμπιστο-σύνης με τον πολίτη. Για να το πετύχουν αυτό χρειάζονται κινήσεις που θα αποδείξουν στα μάτια και του πιο κακόπιστου, ότι για μας προέχει το συμφέρον της χώρας και των πολιτών.

•    Η Συμμαχία  προσδιορίζεται από τον σκοπό της και την πολιτική του ταυτότητα. Οι διαφορές μας με τους άλλους, είτε ΝΔ, είτε ΠΑΣΟΚ, είτε άλλες πολιτικές ή κοινωνικές δυνάμεις, είναι πολιτικές, δεν είναι προσωπικές. Έχει πολιτική, έχει αρχές, έχει πολιτικό λόγο, έχει ρηξικέλευθες προτάσεις, έχει νέα πρόσωπα, υπηρετεί αξίες. Η τοποθέτηση του νέου πολιτικού φορέα στην ευρύτερη κοινή γνώμη έχει να κάνει με το πολιτικό όραμα, τις θέσεις και τις λύσεις που προτείνει.

•    Είναι κόμμα ευθύνης σε σχέση με την άσκηση της εξουσίας, δεν είναι κόμμα γνώμης, ούτε κόμμα διαμαρτυρίας. Είναι κόμμα που επιδιώκει την προώθηση των με-ταρρυθμίσεων που χρειάζονται και την ενεργό συμμετοχή του στην προσπάθεια αυτή.

•    Δεν ετεροπροσδιορίζεται. Δεν είναι «αντι-Νέα Δημοκρατία». Δεν συγκρούεται με την ηγεσία Σαμαρά. Αντιπαρατίθεται πολιτικά. Δεν χαρίζει σε κανέναν το χώρο του κέντρου και της κεντροδεξιάς. Τον διεκδικεί.

•    Αντιπαρατίθεται σθεναρά με το ΠΑΣΟΚ για την αναποτελεσματικότητα του, την α-βελτηρία του και τις ιδεολογικές του αγκυλώσεις, που εμποδίζουν ή καθυστερούν τις μεταρρυθμίσεις. Διεκδικεί προνομιακά τον χώρο των ψηφοφόρων που κατά καιρούς έχουν ψηφίσει και ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, που ανέρχεται στο 30% του εκλογικού σώματος.

Συγκροτημένη προγραμματική πρόταση

Η Δημοκρατική Συμμαχία  αγωνίζεται για να γίνουν γρήγορα, αποτελεσματικά και σε βάθος, οι μεταρρυθμίσεις και οι τομές που χρειάζεται η Ελλάδα για να βγει από την κρίση και να προχωρήσει ως μια πραγματική ευρωπαϊκή χώρα.

Για να γίνει αυτό χρειάζονται:

•    Εθνική συνεννόηση και συνεργασία, ώστε να βγει η χώρα μας από την κρίση και να προχωρήσουν με ταχύτητα οι αλλαγές. Οι ευρύτερες συναινέσεις απαιτούν μεγα-λύτερο θάρρος και γενναιότητα από τις τυφλές συγκρούσεις, οι οποίες καλλιεργούν τον κομματικό φανατισμό και οικοδομούν πλασματικές διαχωριστικές γραμμές. Δεν θα διστάσουμε όμως να συγκρουστούμε και να κάνουμε ρήξεις, όπου χρειαστεί.

•    Ειλικρινείς και ουσιαστικές πολιτικές. Είμαστε ανοιχτοί στις νέες ιδέες.

•    Αλλαγή του τρόπου που γίνεται η πολιτική στην Ελλάδα. Για την αντιμετώπιση της έ-κτακτης κατάστασης που αντιμετωπίζει η Ελλάδα χρειάζεται επανάσταση νοοτροπίας και να εκσυγχρονίσουμε πολιτικά τη χώρα, ακόμα κι αν καταστεί de facto αναγκαία η αλλαγή του σημερινού πολιτικού και κομματικού συστήματος.

Νέα προσέγγιση, καινούργιος πολιτικός λόγος

Με τη δράση και τις παρεμβάσεις της η Συμμαχία δημιουργεί  δική της «ατζέντα». Ταυτιζόμενη στην συνείδηση της κοινής γνώμης με συγκεκριμένα θέματα που απασχολούν την κοινωνία. Ανοίγει  καινούργια θέματα και εισάγει στον προγραμματικό της λόγο νέα πε-δία που μέχρι σήμερα κανείς δεν τα έχει αγγίζει. Αναδεικνύει και καταθέτει ριζοσπαστικές προτάσεις προτείνοντας λύσεις-πακέτο «πως γίνεται, πόσο κοστίζει, που βρίσκω τους πό-ρους, ποιόν ωφελώ». Έτσι επιδιώκει την  μόχλευση στην κοινή γνώμη και ταυτόχρονα την σύνδεση με χρήσιμες κοινωνικές ομάδες. Ο πολιτικός λόγος που αρθρώνει στοχεύει σε συ-γκεκριμένες ομάδες της κοινωνίας και βάζει πολιτικά διλήμματα που λειτουργούν στο δίπο-λο «εντός συστήματος» - «εκτός συστήματος».
Γι΄ αυτό η πολιτική της παρέμβαση πρέπει να είναι απρόβλεπτη, τολμηρή και ριζο-σπαστική.   Στην Ελλάδα επέρχεται στην παρούσα φάση, μια συνολική «μεταβο-λή/ανατροπή» στο πολιτικό σύστημα. Η Συμμαχία πρέπει να στοχεύσει  στην «επόμενη μέ-ρα» αυτής της περιόδου μετάβασης και να συνδεθεί, μέσα από τις θέσεις και τις δράσεις της με αυτή και με τις δημιουργικές και παραγωγικές δυνάμεις της κοινωνίας. 

Νέα αρχή με προσέλκυση νέων προσώπων 

Στη Δημοκρατική Συμμαχία δεν υπάρχουν στεγανά. Δεν υπάρχει επετηρίδα. Όλοι  θα έχουν ρόλο και λόγο. Η εσωκομματική δημοκρατία θα αποτελεί το βασικό εργαλείο επίλυσης των διαφορών και ανάδειξης των πολιτικών στελεχών. Γιατί μόνο μέσα από το διάλογο και την διαφορετικότητα έρχεται η σύνθεση. Θέλουμε να προσελκύσουμε νέους ανθρώπους στην πολιτική. Να ανοίξουμε τις πόρτες ώστε να έρθει φρέσκος αέρας. Οι νέοι άνθρωποι θέλουμε να αποτελέσουν τον καταλύτη για να κάνει η χώρα, αλλά και το πολιτικό προσωπικό, μια νέα αρχή.

ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ

Η Δημοκρατική Συμμαχία ακολουθεί μια στρατηγική που εκφράζεται μέσα από την προτροπή του Ιδρυτικού της Συνεδρίου «Ανατροπή στην πράξη».

•    Ανατροπή στην πράξη είναι ο δρόμος που η Ελλάδα πρέπει να βαδίσει,  για να α-ντιμετωπίσουμε την κρίση, για να δημιουργήσουμε μια κοινωνία συνοχής και να χα-ράξουμε μια νέα  πορεία εθνικής και κοινωνικής ανασυγκρότησης.  Ανατροπή σε όλα τα επίπεδα και σε όλες τις δομές. Ανατροπή αδιέξοδων νοοτροπιών και χρόνιων αντιλήψεων.

•    Ανατροπή στην πράξη είναι η σύγκρουση με το απαξιωμένο σύστημα της τελευταίας τριακονταετίας. Είναι σύγκρουση με κατεστημένες πρακτικές των κομμάτων χωρίς πολιτική, της πολιτικής χωρίς σχέδιο, του κρατισμού με δανεικά από τις επόμενες γε-νιές, του συνδικαλισμού που στηρίζεται στον άκρατο εγωισμό και τα κρατικοδίαιτα συντεχνιακά συμφέροντα.

•    Ανατροπή στην πράξη είναι ο πατριωτισμός της σύγχρονης εποχής. Που δίνε  αξία στις αρετές των Ελλήνων που αγαπούν τον τόπο τους, στους Έλληνες που δεν έχασαν την πίστη τους, στους Έλληνες της προκοπής και της δημιουργίας που με τις δικές τους δυνάμεις και εφόδια προοδεύουν και χτίζουν το μέλλον τους.

•    Ανατροπή στην πράξη είναι να δημιουργήσεις ρεαλιστικές και εφαρμόσιμες λύ-σεις. Δεν αρκείται σε διατήρηση των υφιστάμενων ισορροπιών μέσα από μικρές αλλαγές. Επιδιώκουμε σαρωτικές αλλαγές και ριζικές μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται ο τόπος. Είναι η απάντηση σε όλους αυτούς που ζητούν συμβιβασμούς για να μην αλ-λάξει τίποτα. Είναι η ανάγκη του να φέρουμε τα πάνω-κάτω με σχέδιο, με αποφα-σιστικότητα και με δυναμισμό, προκειμένου η χώρα να νοικοκυρευτεί και να μπούμε σε μία πορεία διεξόδου από την κρίση.

Με την πολιτική μας οικοδομούμε μία δύναμη που έχει την τόλμη να λέει την αλήθεια στον ελληνικό λαό. Που μετρά τα λόγια της  και βλέπει με ρεαλισμό την οικονομική και κοι-νωνική πραγματικότητα. Έναν πολιτικό φορέα που απεχθάνεται τον λαϊκισμό και τις εύκο-λες και ανέξοδες υποσχέσεις. Ουσιαστικά φιλελεύθερο, που συνδυάζει πολιτική και οικονο-μική ευθύνη με κοινωνική και περιβαλλοντική ευαισθησία. Ένα κόμμα τολμηρό, καινοτόμο, μεταρρυθμιστικό, που είναι αποφασισμένο να ανοίξει καινούριους δρόμους για την Ελλάδα. Ένα κόμμα  που σέβεται τη δημοκρατία και την ελευθερία και την εφαρμόζει έμπρακτα στο εσωτερικό του. Που πιστεύει στο διάλογο και στη συνεννόηση. Που απορρίπτει τον κομμα-τισμό και τις πελατειακές σχέσεις. Που έχει ανοικτές διαδικασίες και ανοικτές πόρτες. Μια πολιτική δύναμη για την Ελλάδα που έρχεται, για την Ελλάδα που αλλάζει, για την Ελλάδα που είναι αποφασισμένη να κερδίσει την μάχη και να σηκωθεί και πάλι όρθια.