Πρόεδρος

Συνέντευξη στο press-gr.blogspot.com, στον Αντώνη-Mάριο Παπαγιώτη.

-Την περασμένη βδομάδα και για πρώτη φορά στα ιατρικά χρονικά, νεαρός παραπληγικός στάθηκε όρθιος με θεραπεία με ηλεκτρισμό. Σήμερα, ποιό θα πρέπει να είναι το σοκ που θα δεχθεί η γηρασμένη Ελλάδα για να σταθεί και πάλι άξια δανεισμού;

Το θέμα κ. Παπαγιώτη, δεν είναι να σταθεί η χώρα και πάλι άξια δανεισμού. Ο στόχος και ο προσανατολισμός μας πρέπει να είναι ένας και μοναδικός: πως θα βγάλουμε τη χώρα από την κρίση και θα τη βάλουμε σε τροχιά ανάπτυξης και ευημερίας. Για να γίνει αυτό, χρειάζεται να προκαλέσουμε ρήξεις και ανατροπές. Δημιουργικές αντιδράσεις στο σαθρό, στο αναβλητικό, στο ανήμπορο σύστημα που αδυνατεί να κατανοήσει την κρισιμότητα των στιγμών και να πείσει τους πολίτες πως μπορεί να ανταπεξέλθει. Η ενεργοποίηση των δημιουργικών δυνάμεων του τόπου. Των δυνάμεων της προκοπής και του εκσυγχρονισμού. Εκείνων που δεν περιορίζονται στην κριτική ή τη στείρα καταγγελία και δραστηριοποιούνται. Αυτός μπορεί να είναι ο δημιουργικός σεισμός που θα αφυπνίσει συνειδήσεις και θα δημιουργήσει τις συνθήκες για μια Ελλάδα πιο δυνατή, πιο αποφασιστική και πιο περήφανη!

-Το όνομα "Παύλος Μπακογιάννης" αποτέλεσε συνώνυμο της "συναίνεσης", όταν οι πολιτικοί του αντίπαλοι έψαχναν στο λεξικό την ερμηνεία της έννοιας. Σεις, πρώτη, μιλήσατε από πέρυσι για ανάγκη εθνικής συνεννόησης. Τελικά, "στη Δημοκρατία που δεν υπάρχουν αδιέξοδα" η λύση πιστεύετε ότι θα είναι εθνικές εκλογές ή εθνική συνεννόηση;

Το έχω πει πολλές φορές. Η κατάσταση για τη χώρα βρίσκεται σε οριακό σημείο. Χρόνος για αναβολές δεν υπάρχει. Μας τελείωσε. Σήμερα, ή καθόμαστε και τα βρίσκουμε οι πολιτικές δυνάμεις σε δέκα πράγματα που συμφωνούμε, όπως έκανε και η Πορτογαλία και η Ισπανία, ή μοιραία θα οδηγηθούμε σε εκλογές και θα επιβάλλει τη συνεννόηση ο ίδιος ο λαός.

-Θα μετείχατε σε μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας;
Εξ αρχής έχω πει. Το θέμα μας δεν είναι να μπούμε σε μια κυβέρνηση. Δεν γεννήθηκε η Δημοκρατική Συμμαχία, για να πάρει καρέκλες και εξουσία. Δημιουργηθήκαμε μέσα από την κοινωνία, για να διαδραματίσουμε καθοριστικό ρόλο στην ανατροπή αυτού του σαθρού και ανήμπορου σημερινού μηχανισμού. Θα συμμετείχαμε με προτάσεις, θέσεις, με αντιδημοφιλείς αν χρειαστεί απόψεις, σε μια κοινή προσπάθεια που απαιτείται να κάνουμε όλοι οι έλληνες μαζί για να από φύγουμε τη χρεοκοπία της χώρας. Αυτό δεν σημαίνει ότι σώνει και καλά θα πρέπει να συμμετέχουμε σε ένα κυβερνητικό σχήμα πριν από τις εκλογές.

-"Ανατροπή στη Πράξη" ήταν το σύνθημα του Συνεδρίου σας. Νιώθετε την ανάγκη να εξηγήσετε πειστικά γιατί αυτή η Ανατροπή άργησε μια μέρα; Πόσο δύσκολο είναι για σας να πείσετε τον κόσμο ότι αποτελείτε μια εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης, όταν προέρχεστε από τα σπλάχνα του πολιτικού συστήματος, το οποίο τώρα σεις η ίδια χαρακτηρίζετε ανίκανο να ανταποκριθεί στις άκρως απαιτητικές περιστάσεις;

Ποτέ δεν αρνήθηκα τις ευθύνες που έχω κι εγώ για το παρελθόν. Ποτέ δεν αρνήθηκα να δημόσια να παραδεχθώ λάθη που κρίνω στην πορεία ότι έγιναν. Ωστόσο, η κρίση αυτή που βιώνουμε μας έκανε να συνειδητοποιήσουμε πολλά πράγματα. Να κατανοήσουμε τα λάθη μας, τις παραλείψεις και τις αστοχίες μας και να διορθωθούμε. Καθημερινά, στη Δημοκρατική Συμμαχία, αποδεικνύουμε πως δεν έχουμε ταμπού, πως δεν διστάζουμε να πολιτευόμαστε με γνώμονα το συμφέρον του τόπου και όχι το πολιτικό κόστος. Ποιός άλλος τόλμησε να κοντραριστεί τόσο έντονα με όλα εκείνα που συντηρούν αυτήν την κατάσταση σήμερα; Ποιός άλλος τόλμησε να συγκρουστεί με τα κρατικοδίαιτα βολεμένα συμφέροντα των συντεχνιών που συντηρούν τη στασιμότητα; Αλλά και ποιος πρότεινε εξ αρχής την συναίνεση και την εθνική συνεννόηση, όχι σε προσυμφωνημένες προτάσεις, αλλά σε ένα κοινό πλαίσιο που θα βασίζεται στη μείωση των λειτουργικών αναγκών του κράτους και στους λιγότερους και μικρότερους φόρους που θα πληρώνονται από όλους. Ποιος είχε το θάρρος να πει μείωση των βουλευτών από 300 σε 200, έστω και ως μια συμβολική κίνηση; Κανένας. Μονό η Δημοκρατική Συμμαχία είχε το θάρρος να το κάνει. Και σε τελική ανάλυση εγώ, την αυτοκριτική μου την έκανα. Ας την κάνει τώρα και το υπόλοιπο πολιτικό σύστημα.

-Πόσο, αλήθεια, πιστεύετε ότι συνετέλεσαν τα επίθετα "Mητσοτάκη" και "Mπακογιάννη" στη σύνθεση και στον εμπλουτισμό του CV σας και στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς σας;

Προφανώς η οικογένεια, οι εμπειρίες, τα βιώματα επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό την προσωπικότητα και την αντίληψη που έχει καθένας μας. Μεγάλωσα σε μια οικογένεια που συζητούσαμε συνεχώς για την πολιτική. Από εκεί και πέρα όμως διαμόρφωσα τη δική μου προσωπικότητα και διέγραψα τη δική μου αυτόνομη και ανεξάρτητη πορεία. Με επιτυχίες αλλά και αποτυχίες. Δεν είναι εύκολο να κουβαλάς ένα όνομα στην πλάτη σου. Δε σημαίνει πως ο δρόμος είναι με ρόδα στρωμένος. Ισχύει αυτό που έχει πει κάποιος ότι κληρονόμησα τους μισούς φίλους του Μητσοτάκη και όλους τους εχθρούς του..

-Μπορείτε να ξεχωρίσετε έναν από τους πραγματικά Μεγάλους, των οποίων τα φωτογραφικά πορτραίτα κοσμούν το γραφείο σας;

Μπορείς να ξεχωρίσεις έναν μόνο; Δύσκολο. Όμως μπορώ να πω ότι διαχρονικά δύο άνθρωποι με ενέπνεαν και σε μεγάλο βαθμό η δική τους διαδρομή, τα επιτεύγματα τους, οι αντιλήψεις τους διαμόρφωσαν και το δικό μου χαρακτήρα. Η Μαρί Κιουρί, γυναίκα, παιδί πολύτεκνης οικογένειας, λαμπρή επιστήμων. Πέρα από τις όποιες επιστημονικές ανακαλύψεις της, λίγοι ξέρουν ότι αποτέλεσε χαρακτηριστικό παράδειγμα οπαδού της ελευθερίας. Ανήσυχο πνεύμα γαρ, έβαλε την ελευθερία του ανθρώπου από την ασθένεια πάνω κι από τη ζωή της. Από την άλλη, μεγάλωσα διαβάζοντας Καζαντζάκη. Από πολύ μικρή, ο λόγος του με συντάραζε. Δε σταμάτησα ποτέ να εντυπωσιάζομαι και κάθε φορά που διαβάζω κάποιο βιβλίο του, ανακαλύπτω και κάτι καινούριο. Ειδικά, διαβάζοντας από την Ασκητική σήμερα: "Να αγαπάς την ευθύνη. Να λες: Εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Άμα δε σωθεί εγώ θα φταίω", αναρωτιέμαι πόσο ανάγκη έχουμε σήμερα από τέτοια ανήσυχα πνεύματα. Πόσο διαφορετικά θα ήταν όλα αν καταλαβαίναμε αυτά που είπαν και δεν τα ξεσηκώναμε μόνο ως ατάκες...