Κοινοβουλευτική Ομάδα

Πολιτική τοποθέτηση του Λευτέρη Αυγενάκη για τις δραματικές εξελίξεις

Προτάσεις από το βήμα της Βουλής

- «Οι υπεύθυνοι έχουν ονοματεπώνυμο»

- «Τώρα προέχει η Ελλάδα και όχι τα κόμματα»

Επίκαιρη πολιτική τοποθέτηση με συγκεκριμένες προτάσεις για πολιτικές πρωτοβουλίες πραγματοποίησε το βράδυ της Τρίτης, 18 Οκτωβρίου, ο Βουλευτής Ηρακλείου της Δημοκρατικής Συμμαχίας, Λευτέρης Αυγενάκης, με τίτλο «Συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις, ενιαίο μισθολόγιο-βαθμολόγιο, εργασιακή εφεδρεία και άλλες διατάξεις εφαρμογής του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2015». Στο πλαίσιο της ομιλίας του κατονόμασε τους υπευθύνους για την πορεία της χώρας προς την καταστροφή, ενώ υπογράμμισε ότι «το διακύβευμα έχει προ πολλού ξεπεράσει τις όποιες κομματικές διαχωριστικές γραμμές, είναι πλέον συνολικό, εθνικό», τονίζοντας ότι «Τώρα προέχει η Ελλάδα και όχι τα κόμματα και οι προσωπικές φιλοδοξίες και στόχοι».

ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΟΜΙΛΙΑΣ:

«(...) Είναι γεγονός ότι η τρέχουσα εβδομάδα είναι η πιο κρίσιμη των τελευταίων δύο ετών και σίγουρα είναι η πιο κρίσιμη των τελευταίων δεκαετιών. Το διακύβευμα έχει προ πολλού ξεπεράσει τις όποιες κομματικές διαχωριστικές γραμμές. Είναι πλέον συνολικό. Είναι εθνικό.

Ταυτόχρονα, έχει προ πολλού έρθει ο καιρός που πρέπει να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, αλλά και να αποδώσουμε ευθύνες, όπου και αν ανήκουν. Εάν το αφήγημα της κρίσης που δημοσιεύτηκε στο «ΒΗΜΑ» της Κυριακής είναι έστω κατά 50% ακριβές, τότε είναι ολοφάνερο ότι τέσσερα πρόσωπα στο ΠΑΣΟΚ έχουν την κύρια ευθύνη για την πορεία της χώρας προς την καταστροφή, δηλαδή οι κύριοι Γεώργιος Παπανδρέου, Γεώργιος Παπακωνσταντίνου, πρόσφατα δε, αλλά ουσιαστικά ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος και ο ανεπίσημος συμπρωθυπουργός κ. Νίκος Παπανδρέου.

Ευθύνη έχουν και όλοι οι Υπουργοί, αλλά και όλοι εσείς οι κυβερνητικοί Βουλευτές που αποφάσιζαν ως συλλογικό όργανο, ως υπεύθυνη και υπόλογη Κυβέρνηση για θέματα ισοδύναμα με διαχείριση εμπόλεμης κατάστασης. Σ' αυτόν τον πόλεμο –ή όποια και αν είναι η έκφραση, «ο νέος δανεισμός», «η ελεγχόμενη ή ανεξέλεγκτη χρεωκοπία», «το κούρεμα» ή όποια άλλη τυχόν «βενιζέλεια» γλωσσική επινόηση- η ουσιαστική τελική έκβαση έχει ήδη κριθεί σε μεγάλο βαθμό, γιατί ολόκληρη σχεδόν η ελληνική κοινωνία αποτελείται ήδη από τραυματίες, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι! Οι νεκροί είναι αφανείς! Όμως, οι άγνωστοι στρατιώτες είναι οι ψυχικά εξουθενωμένοι, οικονομικά εξαντλημένοι και ηθικά τρομοκρατημένοι άνθρωποι. Είναι οι άνεργοι και οι υποψήφιοι οικονομικοί μετανάστες, οι νέοι με κλεμμένο το μέλλον και ακυρωμένα τα όνειρα, τα οποία εξάπαντος θα λάβουν εκδίκηση.

Με τη συμπλήρωση των τριάντα χρόνων από την άνοδό του στην εξουσία, το ΠΑΣΟΚ οδήγησε την πατρίδα στον περιορισμό της εθνικής κυριαρχίας, με απροσδιόριστες συνέπειες στα μακροπρόθεσμα εθνικά μας συμφέροντα, αλλά και στην περιφερειακή ισορροπία δυνάμεων και στην ειρήνη.

Οδηγήσατε την Ελλάδα στην καταρράκωση της αξιοπιστίας, αλλά και της υπερηφάνειας μας, στη διεθνή επαιτεία, στη χλεύη των έχθρων, αλλά και στην περιφρόνηση των φίλων. Την κατέστησε επικίνδυνο παράγοντα για την ευρωπαϊκή και τη διεθνή οικονομική και νομισματική σταθερότητα, σχεδόν ανεπιθύμητη στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τη Διεθνή Κοινότητα.

Τώρα, πριν απ' όλα, ο κ. Παπανδρέου κι εσείς, κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης, οφείλετε να φύγετε το συντομότερο. Οφείλατε να το έχετε κάνει μόλις διαπιστώσατε ότι η κατάσταση σας υπερβαίνει. Οφείλατε να το κάνατε όταν πλέον γνωρίζατε ότι ως κόμμα δεν θέλετε και ως Κυβέρνηση δεν μπορείτε να διαχειριστείτε την κρίση. Αυτό θα ήταν αυτό πολύ πιο έντιμο, πιο αξιοσέβαστο και εν τέλει πιο επωφελές πολιτικά για το κόμμα σας και κυρίως πιο χρήσιμο για τη χώρα.

Αντί αυτού, προσπαθείτε ακόμα και κάτω από τις οριακές συνθήκες, με αφελείς μικροεκβιασμούς κι ερασιτεχνικές μικρομπλόφες να ψευτοδιαπραγματεύεστε με τους βετεράνους της Ευρώπης, τύπου Γιούνκερ, Σόιμπλε, αλλά και της Τρόικας. Με επικοινωνιακές δε αγριότητες συνεχίζετε να τρομοκρατείτε αλλά και να κοροϊδεύετε συνάμα τους Έλληνες. Επομένως, όσο μένετε, θα κάνετε κι άλλα επικίνδυνα λάθη. Θα προκαλέσετε ακόμα μεγαλύτερες καταστροφές στη χώρα αλλά και στην Ευρώπη και θα δημιουργήσετε ακόμη περισσότερα αθώα θύματα.

Είναι αναμενόμενο να επιρρίπτετε ευθύνες για την κρίση και σε άλλους, κυρίως στους κυβερνητικούς προκατόχους σας. Ουδείς αρνείται σ' αυτήν την Αίθουσα, αλλά κι έξω απ' αυτήν, ότι διαχρονικά κι άλλοι φέρουν ευθύνη κι ουδείς αγνοεί το σημερινό διεθνές περιβάλλον. Όμως στα τριάντα τελευταία χρόνια, τα είκοσι ένα χρόνια κυβερνούσε το ΠΑΣΟΚ, όταν δηλαδή το δημόσιο χρέος εκτινάχτηκε. Τρία χρόνια είχαμε κυβέρνηση Μητσοτάκη και τα δύο χρόνια εξ' αυτών είχαμε πλεονασματικό προϋπολογισμό. Τα «Τσοβόλα δώστα όλα» είναι η επιτομή της εφαρμοσμένης δημοσιονομικής πολιτικής του Ανδρέα Παπανδρέου υπό την ακραία επιδοκιμασία του κινήματος.

Όμως το πρόβλημα δεν είναι το παρελθόν, είναι η παρούσα κρίση και η διαχείρισή της. Κι αυτή ήταν εξ' αρχής και συνεχίζεται να είναι καταστροφική. Και σήμερα, ο Αντώνης Σαμαράς, ο υπαίτιος της πτώσης της κυβέρνησης Μητσοτάκη, από τη θέση του ως Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης αρνείται πεισματικά να ακούσει την απαίτηση της κοινωνίας. «Κύριοι βρέστε τα. Δεν μας απασχολούν τα κόμματα», λένε οι πολίτες, «συνενωθείτε, ενώστε δυνάμεις και βάλτε μία άνω τελεία στην ελεύθερη πτώση που βρίσκεται η χώρα μας».

Όμως κάνει ένα βήμα ακόμα παραπέρα ο κ. Σαμαράς. Αφού αγνοεί πεισματικά την απαίτηση της κοινωνίας, υπακούοντας ξεκάθαρα στο εγώ του, στην ανάγκη για αυτοικανοποίηση, εκβιάζει τους πολίτες λέγοντας «θα με ψηφίσετε, μέχρι να με βγάλετε πρωθυπουργό, διαφορετικά θα σας σέρνω σε απανωτές εκλογές μέχρι να πετύχω το στόχο μου».

Το ερώτημα που πρέπει να μας απασχολεί όλους είναι το εξής: Υπάρχει κάποια εναλλακτική πρόταση; Η απάντηση είναι ότι σε κάθε περίπτωση η εφαρμοζόμενη συνταγή είναι αποδεδειγμένα λάθος. Βλάπτει σοβαρά και μόνο βλάπτει. Σε βαριές καταστάσεις, όπως η δική μας, οδηγεί ολόκληρη την κοινωνία στην πλήρη εξουθένωση και στην αδυναμία ανάκαμψης επί γενεές ολόκληρες.

Οι εγκυρότεροι οικονομολόγοι, νομπελίστες, καθηγητές και κεντρικοί τραπεζίτες, ακόμα και η σχετική απόρρητη έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, επισημαίνουν ότι οι πολιτικές λιτότητας βυθίζουν τις οικονομίες στην ύφεση, εκτινάσσουν την ανεργία, οδηγούν τις κοινωνίες στην απόγνωση και προετοιμάζουν με μαθηματική ακρίβεια κοινωνικές συγκρούσεις, των οποίων την ένταση και την έκταση κανείς δεν μπορεί να προβλέψει. Μπορεί όμως να τις φανταστεί. Μπορούμε να τις φανταστούμε εδώ μέσα. Αυταπόδεικτο γεγονός είναι ότι μία μόνο κομματική Κυβέρνηση και πόσο μάλλον αυτή η Κυβέρνηση ή αν ό μη γένοιτο κληθεί να κυβερνήσει μεθαύριο η σημερινή Αξιωματική Αντιπολίτευση με το σημερινό Αρχηγό της, είναι αδύνατο να επιτύχει τους δεδηλωμένους στόχους, να αναλάβει τις συγκεκριμένες νομοθετικές πρωτοβουλίες που θα μπορούσαν να βγάλουν τη χώρα από την κρίση.

Ως εκ τούτου, ως άμεση και επιτακτική προτεραιότητα παραμένει ο σχηματισμός κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας με ισχυρή πολιτική νομιμοποίηση, έστω και τώρα.

Τουλάχιστον έστω και τώρα να αποφευχθούν τα επεισόδια, η βία και οι καταστροφές δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας. Αυτή μπορεί να προκύψει είτε με τη σύγκληση ενός Συμβουλίου Δημοκρατίας με τη συμμετοχή των πολιτικών Αρχηγών και των πρώην Πρωθυπουργών υπό την προεδρία του Προέδρου της Δημοκρατίας, είτε μετά από πρωτοβουλία του Πρωθυπουργού και του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, είτε μετά από πρωτοβουλία μιας ευρείας διακομματικής ομάδας Βουλευτών που θα δημιουργήσει τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την άμεση προκήρυξη εκλογών.

Η Δημοκρατική Συμμαχία και ένα ευρύτερο κομμάτι της κοινωνίας έχουμε την πεποίθηση ότι μόνο μια κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας ή μια κυβέρνηση εκτάκτου ανάγκης με εξωκοινοβουλευτικό Πρωθυπουργό και με ευρεία κοινοβουλευτική δύναμη μπορεί να αναλάβει τα επόμενα δύο χρόνια να βγάλει τη χώρα από...

Η αντιμετώπιση των μισθολογικών στρεβλώσεων στο δημόσιο τομέα και ο εξορθολογισμός των αμοιβών του δεν μπορεί να γίνεται με αιφνιδιαστικές τροπολογίες και οριζόντιες περικοπές που αδικούν όσους πραγματικά δουλεύουν.

Το ενιαίο μισθολόγιο και βαθμολόγιο είναι μια μεγάλη διαρθρωτική αλλαγή για την εξυγίανση του δημοσίου τομέα που αφορά την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων, αλλά με αντικειμενικά κριτήρια τη σύνδεση των αμοιβών με την παραγωγικότητα και την αντίστοιχη με τον ιδιωτικό τομέα.

Η Δημοκρατική Συμμαχία πίστευε και πιστεύει στο ενιαίο μισθολόγιο, διότι πιστεύει ότι οι μισθοί, όπως για παράδειγμα αυτοί των εκπαιδευτικών που είναι οι χαμηλότεροι σε όλο το δημόσιο...

Σε καμιά περίπτωση, όμως, ο εξορθολογισμός δεν συμβαίνει με τις παρούσες ρυθμίσεις. Με τις παρούσες ρυθμίσεις το μόνο που εξασφαλίζεται είναι η υπονόμευση σημαντικών αλλαγών στη λειτουργία του δημόσιου τομέα τις οποίες έχει ανάγκη η χώρα.

Η Δημοκρατική Συμμαχία δεν έχει κρύψει ποτέ ότι είναι υπέρ της μείωσης του κόστους στο δημόσιο και αντίστοιχα της εφεδρείας, αλλά με αξιοκρατία και με κοινωνικά κριτήρια. Όμως, ούτε αυτό το κάνετε σ' αυτό το σχέδιο νόμου. Ως εκ τούτου, υπογραμμίζω ότι ως Δημοκρατική Συμμαχία διαφωνούμε με τις ρυθμίσεις του σχεδίου νόμου και βεβαίως το καταψηφίζουμε».