Κοινοβουλευτική Ομάδα

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Όλοι ανεξαιρέτως δεχόμαστε ότι η χώρα περνά την χειρότερη κρίση μετά τον εμφύλιο πόλεμο. Μια κρίση οικονομική, πολιτική, κοινωνική, κρίση θεσμών και αξιών. Η κοινωνία βρίσκεται σε απόγνωση. Εκτός από την ζοφερή κατάσταση που αντιμετωπίζει ως σύνολο και ο καθ' ένας ξεχωριστά στο σπίτι του, στην οικογένεια του, το χειρότερο είναι ότι δεν ελπίζει. Και από μια κοινωνία που έχει πάψει να ελπίζει μπορεί να προκύψουν γεγονότα και καταστάσεις απρόβλεπτες. Και κύρια αιτία της έλλειψης ελπίδας είναι η αναξιοπιστία του πολιτικού συστήματος. Η πλήρης απαξίωση της πολιτικής και των πολιτικών. Μια απαξίωση που οφείλεται σε συμπεριφορές ολόκληρου του συστήματος, που επί σειρά ετών εθελοτυφλούσε και δεν έκανε απολύτως τίποτα για να φρενάρει την οφθαλμοφανή καταστροφική πορεία του τόπου.

Κυρίαρχη αιτία, τώρα το ομολογούν όλοι, ήταν ο λαϊκισμός, η ανευθυνότητα. Λέγαμε κύριοι συνάδελφοι κατά κανόνα προς τον λαό μόνο τα ευχάριστα, γιατί θέλαμε να είμαστε ευχάριστοι. Και τον μάθαμε να απορρίπτει τα δυσάρεστα, την αλήθεια.

Δεν πρέπει βέβαια να τα ισοπεδώνουμε όλα και πρέπει να παραδεχτούμε ότι αυτή η τραγωδία είχε και πρωταγωνιστές , είχε και κομπάρσους, είχε όμως και τα θύματα της. Πρωτομάστορες υπήρχαν και τους ξέρουμε όλοι.

Σήμερα όσοι υποστηρίζουν το συζητούμενο σχέδιο νόμου επικαλούμενοι την σοβαρότητα, την σωτηρία του τόπου και την υπευθυνότητα θα πρέπει να αναλογιστούν προ πάντων τις δικές τους ευθύνες και εν τέλει να κάνουν την αυτοκριτική τους αφού οι ρίζες του λαϊκισμού και οι σημαιοφόροι του βρίσκονται στο κόμμα τους.

Και επειδή αμέσως προηγουμένως μίλησα και για θύματα του δράματος, της τραγωδίας γίνομαι πιο σαφής. Πρώτο θύμα είναι βέβαια ο ελληνικός λαός, ο οποίος αφού έζησε μια πλαστή ευημερία και μια εικονική πραγματικότητα που όπως δείχνουν τα πράγματα σήμερα υπερέβαινε κάθε όριο, σήμερα βρίσκεται σε απόγνωση.

Παριστάνουμε όμως ότι μας διαφεύγει εκείνο που συζητάνε όπου βρίσκονται 2 ή 3 Έλληνες μαζί . Τι λένε; Δίκιο είχε ο Μητσοτάκης. Πράγματι η κυβέρνηση εκείνη κατέβαλε υπεράνθρωπες προσπάθειες για αποκρατικοποιήσεις, για τις αναγκαίες διαρθρωτικές αλλαγές. Αυτά που στην συνέχεια και σήμερα έχουν γίνει σημαία για την εξυγίανση της οικονομίας, όλα τότε επιχειρήθηκαν από ανθρώπους που τα πίστευαν. Και θυμόμαστε τότε την αντίδραση. Τους Σταμουλοκολλάδες αλλά και εκείνους που τους υποδαύλιζαν ,τους χειροκροτούσαν και τους επαινούσαν. Θυμόμαστε την απόγνωση του τότε Πρωθυπουργού που με όλη την δύναμη της ψυχής του επαναλάμβανε ότι δεν μπορούμε να χρεώνουμε τις επόμενες γενιές, δεν μπορούμε να κάνουμε κοινωνική πολιτική με δανεικά κ.α. Φωνή βοώντος εν τη ερήμω. Και τελικά έγινε και η κυβέρνηση εκείνη ΘΥΜΑ του λαϊκισμού και της ανευθυνότητας .

Άλλη θα ήταν κ. συνάδελφοι η εικόνα της χώρας σήμερα αν εκείνη η κυβέρνηση δεν συναντούσε αυτή την λυσσαλέα αντίδραση του άθλιου συστήματος. Γι' αυτό και τους πρωταγωνιστές της αντίδρασης αλλά και τους Δούρειους ίππους που οδήγησαν στην πρόωρη πτώση της, θα έπρεπε να τους κυνηγούν ερινύες που να μην τους αφήνουν να ησυχάσουν, για το κακό που έκαναν στον τόπο.

Αυτά θα τα γράψει η ιστορία κάποια μέρα αλλά θα πρέπει να λέγονται και τώρα αφού τείνουν να γίνουν κτήμα στην συνείδηση της Ελληνικής κοινωνίας.

Και το ερώτημα που τίθεται είναι αν έχουμε διδαχτεί καθόλου απ' αυτήν – την πρόσφατη – ιστορία. Αμφιβάλλω. Το σύστημα παραμένει αδιόρθωτο. Λαϊκισμός, γραφειοκρατία, διαφθορά, έλλειψη αυτοκριτικής.

Ερωτώ πως θέλουμε οι πολίτες να μας πιστέψουν, πως θέλετε αδιαμαρτύρητα να βάλουν πλάτη, όταν για τα αναμφισβήτητα τεράστια σκάνδαλα των τελευταίων 15 ετών από τα οποία πολλοί παρανόμως επλούτισαν σε βάρος του κοινωνικού συνόλου δεν πήγε ούτε ΕΝΑΣ μια ώρα στην φυλακή. Προγραμματικές συμβάσεις ΟΤΕ, Χρηματιστήριο, προμήθειες ενόπλων δυνάμεων, SIEMENS, φαγοπότι Ολυμπιακών Αγώνων. Για το τελευταίο ούτε κ' αν μια τυπική έρευνα για την τιμή των όπλων δεν αποφασίστηκε.

Εκεί δε που συνέβησαν εξοργιστικά πράγματα ήταν στην κατ' επίφαση έρευνα για το σκάνδαλο της SIEMENS. Καλύφθηκαν οι κλέφτες και λωποδύτες, προστατέφθηκαν τα κόμματα που όπως φαίνεται πήραν την μερίδα του λέοντος και στην συνέχεια για να υπάρξει το φύλλον συκής, για να καλυφθεί η αθλιότητα, για να ρίξουν κάποιοι στάχτη στα μάτια των πολιτών, μετά από πολύμηνα παζάρια μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων, κατέληξαν στην γνωστή εμετική πρόταση, που οδήγησε στον αυτοεξευτελισμό των θλιβερών πρωταγωνιστών της αθλιότητας και μάλιστα δύο φορές. Μόνο η λέξη ντροπή ταιριάζει.

Τώρα όσον αφορά το σχέδιο νόμου που συζητάμε. Δεν βρίσκω κανένα λόγο που να μου επιβάλλει να το ψηφίσω επί της αρχής.

Κατ' αρχάς ο κ. Παπανδρέου κορόιδεψε κατά τρόπον χονδροειδή τον ελληνικό λαό λέγοντας του λαϊκίζοντας στην προεκλογική περίοδο το περίφημο «ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ» με όποια συνέπεια είχε αυτό ως προς την διαμόρφωση του εκλογικού αποτελέσματος αλλά και την εν συνεχεία μετά τις εκλογές καταστροφική πολύμηνη αδράνεια. Στην συνέχεια λάθη επί λαθών, έλλειψη σταθερού προσανατολισμού και το χειρότερο απ' όλα ενώ δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα απ' όσα αποτελούν την βάση της προσπάθειας εξυγίανσης (αποκρατικοποιήσεις, διαρθρωτικές αλλαγές, περιορισμό των δαπανών κλπ) οδηγήθηκε ο λαός στην εξαθλίωση, προκλήθηκε η δικαιολογημένη η οργή του με τις οριζόντιες εφεδρείες και περικοπές εισοδημάτων, την άκριτη φορομπηκτική επιδρομή και τα αναποτελεσματικά μεν οδυνηρά δε μέτρα. Με αυτή την εν γένει συμπεριφορά και χαοτική πορεία ζητά σήμερα η Κυβέρνηση από τον κάθε βουλευτή να πιστέψει ότι το σχέδιο νόμου που συζητείται αν ψηφιστεί θα φέρει τα θετικά αποτελέσματα.

Κ. Υπουργοί ο γιαλός δεν είναι στραβός. Εσείς στραβά αρμενίζετε. Και στα πανιά σας έρχεται δυστυχώς σαν ούριος άνεμος η τακτική της αξ/κής αντιπολίτευσης. Η αποθέωση του λαϊκισμού. Άλλοτε μας μιλά για ταχύτατη εξάλειψη του ελλείμματος, άλλοτε για επαναδιαπραγμάτευση που είναι ανέφικτη. Δεν την έχει διδάξει τίποτα το παρελθόν. Αντί για σοβαρότητα που είναι περισσότερο απαραίτητη τώρα από ποτέ, η λαγνεία για την εξουσία την έχει κάνει να υιοθετήσει την τακτική όλα τα σφάζω όλα τα μαχαιρώνω. Αυτή είναι η αιτία που ενώ κυριολεκτικά το ΠΑ.ΣΟ.Κ έχει καταρρεύσει οι πολίτες απελπισμένοι αναζητούν πολιτικές διεξόδους προς πάσα κατεύθυνση.

Η Δημοκρατική Συμμαχία έχοντας επίγνωση της σοβαρότητας της κατάστασης δεν λαϊκίζει. Το ευκολότερο πράγμα σήμερα θα ήταν να εκμεταλλευθεί κανείς τον θυμό και την οργή της κοινωνίας κατά του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Εμείς λέμε και επιμένουμε. Απαιτείται εθνική πανστρατιά. Κόμματα, εργοδότες και εργαζόμενοι, θεσμοί, σύμπας ο λαός με αδιατάρακτη βέβαια την κοινωνική συνοχή και με όπλο την συνεννόηση και την αγάπη προς την πατρίδα να προχωρήσουμε. Διαφορετικά το φως στο τούνελ θα αργήσει να φανεί.

Εννοείται ότι καταψηφίζω το νομοσχέδιο.